Na welgeteld 1 training in de afgelopen twee weken toog HR1 deze zonovergoten zondagmorgen richting de Melderse om daar tegen de plaatselijke hoofdmacht van Olsredlem aan te treden. Dit keer niet ergens in het holst van de nacht, nee nee. Vandaag mochten we op center court op prime time om 11 uur in de ochtend onze kunstjes vertonen.

Zo rond en meestal net na 10 uur verzameld te zijn en naar de buitenwijken van Horst gereden te hebben was het tijd voor de gangbare warming up alwaar vooral heer Peeters dacht vandaag in topvorm te zijn. De passes kwamen als vanzelf, balletje fijn omhoog in de handen van zijn medespeler, jawel, Harrie was erg in zijn nopjes met z’n eigen prestatie….

Aan de slaap kon het dit keer niet liggen, dat was dus bij voorbaat al een reden om tijdens de eerste punten van de set met de kopjes erbij te zijn en niet zoals gewoonlijk achter de feiten aan te lopen.

Zo gezegd zo gedaan want de recreanten begonnen inderdaad erg voortvarend. Binnen no time stond er 2-6 op het bord en wellicht strooide mister Sandman daardoor wat zand in de oogjes van de mannen van Kessel. Het ging vlotjes, de servicedruk was te machtig voor de tegenstander en waarom zouden we ons druk maken als de punten vanuit de service al vallen en een ralley niet echt nodig is?

En zo geschiedde dat we door ons eigen laksigheid de tegenstander het, o zo terechte, gevoel gaven dat er nog iets van te maken viel. En hoe, de semi-horsternaren ging er eens goed voor staan, spraken nog een keer een tweede adem aan en walsten daarna gedurende 4 sets volledig over de verbouwereerde Kesselnaren heen. Tegen dit geweld was geen kruid, geen tactiek en geen conditie opgewassen en zo was het na anderhalf uur ballen 4-0 voor Olsredlem.

Met 25-17, 25-18, 25-12 en 25-21 werden we hardhandig terecht gewezen op onze tekortkomingen die we vooral in de passing moeten zoeken.

Iets meer en langer trainen wellicht mannen? Iets minder op elkaar vitten tijdens de wedstrijd wellicht?

Hoe dan ook, het was een leerzame morgen want we kunnen er lang omheen draaien, de recreanten worden er helaas ook niet jonger op. Met meerdere (bijna) zestigers is het soms lastig aan te nemen dat het niet meer gaat zoals 30 of 40 jaar geleden. We kunnen best nog een keer over de vloer duiken, maar daarna is toch echt een kleine herstelperiode nodig. We kunnen best een aantal punten op niveau meedoen, maar ergens is er een grens en die grens komt steeds verder naar voren, daar waar we deze nu juist niet willen hebben.

Het zal daarom een lastig verhaal gaan worden om in deze B Poule handhaving te bewerkstelligen, maar we gaan er alles aan doen, daarvoor zij we tenslotte Kesselnaren. Niet opgeven tot het laatste punt.

Dus, aanstaande vrijdagavond eerst flink trainen, dan de na- en voorbespreking van de wedstrijden die geweest zijn en eraan komen en dan…. Dan krijgen we eigenbrouw bier van Harrie!!!!! En iedereen weet: Als Harrie iets geeft moet je erbij zijn, dat komt namelijk maar zelden voor…..