Ergens in oktober, een hoop herrie, gedoe, onwennig geschuifel en ontbrekend personeel, dat weet je dat de recreantencompetitie weer begonnen is…..

Gelukkig ook maar, eindelijk de vruchten plukken van een gedegen voorbereiding van twee keer drie kwartier duchtig trainen op het veld exclusief de nabesprekingen in onze man-cave “Nog eine”.

De voorbereiding die net als elk jaar weer rommelig verloopt, er zijn er die genieten van hun ouwe-lullen-dagen, er zijn er die gewoon nog niet zover zijn want andere redenen om niet te komen en er zijn er altijd die last hebben van lichamelijk ongemak.

Hoe dan ook, we hadden toch maar weer een representatief zooitje op de been kunnen brengen voor de eerste en lastigste wedstrijd van het seizoen. Thuis tegen de mannen uit America, da’s vechten tot de laatste snik, Die geven noooit op!

Na een aarzelend begin onder leiding van Pieter Mertens, onze vaste scheids voor dit seizoen, nam Kessel puntje voor puntje afstand van de mannen van Trivia. We stonden met de beste stuurlui aan de kant prima te ballen en er was van de gebrekkige voorbereiding niets te merken. Sterker nog, die uit America kregen geen poot aan de grond en met 25-18 werd het eerste punt van het seizoen binnen geharkt.

Op naar nummer twee. Met Jos nu als teller, Hen en Harrie die trachten de ballen te set-uppen (?), Arno en Jack als middenmannen en met Frank en Roel op de buiten zou het helemaal goed komen.

Daar dacht onze tegenstander echter iets anders over, zij konden maar liefst vier basisspelers wisselen en dus werd er met hernieuwde energie geprobeerd om de restanten aan energie bij Kessel uit de reeds flink vermoeide lichamen te trekken. En met succes, Kessel kreeg het niet voor elkaar om zich onder de dadendrang van Trivia uit te worstelen en dus werd het een gevoelige 17-25 voor Trivia.
Geheel verdiend overigens, er zat gewoonweg meer felheid in en daar konden wij niet tegenop boksen.

Set drie dan maar weer de draad van de eerste set oppakken, dat was tenminste het plan. Jos bleef aan de kant want zijn rug, enkels, armen, knieën en nek hadden de afgelopen week flink wat te verduren gehand want Joske moet zonodig beton storten om het campertje droog te kunnen stallen als hij er niet mee op pad is. Alsof dit nog niet zwaar genoeg is voor zijn kantoorhandjes had Jos de betonwerkzaamheden niet één maar twee keer uitgevoerd. Iets met te weinig cement en beton wat niet hard wordt….

Hoe dan ook, Jos kweet zich prima van zijn teltaak, onder zijn aanvoering werd er in de derde set weer flink voor gevochten door de mannen in het veld.

Lange tijd ging het gelijk op, maar Kessel nam op het einde van de set toch wat voorsprong om die vervolgens weer bijna teniet gedaan te zien worden. Van 23-16 ging het naar 24-22 en dus werd het nog spannend. Gelukkig werd de time-out dit keer op het juiste moment genomen, want de service daarna werd door Trivia in het net geslagen en niet erover heen. 25-22 dus en Kessel kwam met de schrik vrij.

Dan de altijd lastige vierde set, die, mits goed uitgevoerd, zorgt voor rust en vier punten. Zo niet, dan moet je er nóg één!

Met de gedachte dat we vandaag lekker goedkoop en lang konden douchen werd deze set aangevangen. Harrie had intussen al uitgerekend dat het 13 cent zou schelen als hij in de sporthal zou douchen én zijn haar zou wassen in plaats van thuis. Als Wies nu gewoon de maximale drie minuten zou aanhouden dan ontstond er natuurlijk een win-win situatie…

Vanuit dit standpunt kon Harrie zijn dag natuurlijk niet meer stuk. Trotse opa van Joes, een winstpartij op zak én ook nog eens zo’n besparing, jippieeee!!

Kessel begon dus met een prima mind-set aan deze set. Als snel hadden we de voorsprong te pakken die we wilden. Punt voor punt werd de winst over de streep getrokken en Trivia kon gewoonweg het antwoord niet vinden. Met lede ogen zagen ze dat Kessel prima stond te volleyballen en dat er vooral verdedigend niet veel werd weggegeven. Op de stand van 20-15 was Trivia gebroken en dat was te merken aan de laatste balwisselingen. Het geloof was weg bij de Americanen en dus werden er nog 5 punten op rij door Kessel binnengehaald. Met 25-15 werd de set en de wedstrijd binnengehaald, de eerste klap is een daalder waard.

Over twee weken mogen we weer thuis proberen het puntenaantal verder op te vijzelen. Tegen de Hout-Bleriksen van VC Meuleveld zal er echter ook flink gestreden moeten worden om de ongeslagen status te behouden. Iedereen wil tenslotte van de kampioen winnen.

Aan Kessel de taak om vrijdagavond van de bank te komen en tegen 21.00 te gaan werken aan de conditie en aan de automatismen, want daar is nog heel veel te halen.

Tot over twee weken, ook dan is de aanvang om 9.30 uur. Wellicht met cake of chocolade na afloop in de kantine.